Rozdział 23 - Ciężkie życie

Hotel Putain w Courvechel słynął z wykwintnych posiłków. Tak więc nikt raczej nie zdziwił się, gdy skoczkom na kolację zaserwowano między innymi żabie udka, ślimaki oraz kilka rodzajów specyficznie pachnących serów.
- O nie, zaś te pieroństwa! - wybuchnął Burdal, spoglądając na postawione przed nim dania. Następnie wziął do ręki kawałek sera. - Fuj, ale to capi! - wykrzyknął, po czym rzucił "tym" w Tomasa Abendsterna.
- Co robisz, niedorozwoju?! - krzyknął ten, ale został uciszony przez Axela.
- Sam jesteś! - odpowiedział Burdal, nakładając sobie na talerz kilkanaście kostek cukru i zabierając się do konsumpcji.
- Ja ślimaków jadł nie będę! - oświadczył Andres Tchibosen.
- Mam w pokoju puszkę mielonki, mogę ci dać - zaoferował się Kent.
- Okej...
Tum natomiast wciąż rozmyślał o skrywanej przez Szymona tajemnicy.
A może Andi Kitaj wie, o co chodzi?
Gdyby tak go dopaść...
- Schabowego bym se zjadł - oznajmił nagle Burdal.
- I ja również - dodał Tum. Żabie udka nie przypadły mu do gustu... Wolał kobiece. - Wie ktoś, gdzie tu znajdę jakiś bar?
- Ja wiem - odparł Ber.
- Zaprowadzisz nas?
***
- Ej! Banknot! - ryknął Tum.
Istotnie, na chodniku leżał banknot i to taki o dość sporym nominale.
- Ja żem pierwszy uwidział! - oburzył się Burdal.
Skoczkowie zaczęli się bić.
A zgodnie z zasadą "Gdzie dwóch się bije, korzysta trzeci", Ber podniósł banknot.
Postanowił, że nie dostanie go nikt.
Początkowo Rumrumrum chciał go potargać, jednak dostrzegł tuż przed swoim nosem szyld w języku francuskim i angielskim:
ZAKŁADY SPORTOWE.
Nie zważając na walczących kolegów, wszedł do lokalu, przywitał się grzecznie i oznajmił:
- Stawiam na sie... Na Rumrumruma. Że wygra jutro skoki.
- Zgłupiałeś pan - powiedział siedzący za okienkiem facet. - Przecież ta miernota nie potrafi skakać!
Ber całą siłą woli powstrzymał się od uderzenia pięścią w szybę odgradzającą go od mężczyzny.
***
Tum i Burdal w końcu przerwali walkę, zauważając, że pieniądze gdzieś zniknęły.
- No nie - mruknął Burdal.
- Gdzie jest mój banknot? - zdumiał się Tum.
- Po pierwsze primo, nie twój, tylko mój - odparł wychodzący właśnie z zakładów sportowych Rumrumrum. - A po drugie primo, kasy już nie ma. Wydałem.
- Na co?! - wściekł się Hylde, po czym przeczytał napis na szyldzie. - Na kogo postawiłeś?
- Na siebie - odrzekł Ber wesoło.
- Co za dureń - Tum aż musiał się pacnąć ręką w głowę.
- No to szmal w rzyci - podsumował Burdal ponuro.
***
Rankiem do Courvechel dotarł Johannes, to na niego bowiem padł obowiązek dowiezienia na miejsce tourbusa. Skoczek przywiózł ze sobą dwa mandaty za jazdę bez odpowiednich dokumentów, wypisane na nazwisko Kopytkoskiego.
- Ile razy ci powtarzałem?! Jeśli zatrzyma cię policja, masz mówić, że nazywasz się Ruah Ljøkelsund! Ljøkelsund, rozumiesz?!
- Nie - odrzekł zmęczony Remsen, padając na łóżko i z miejsca zasypiając.
***
Ber czuł się odrobinę zdegustowany.
Dlaczego nikt w niego nie wierzył?! Przecież był jedynym rozbitkiem, który przetrwał zatonięcie statku kadry norweskich skoczków! Co z tego, że Andres skacze lepiej? Tu nie chodzi o skoki, tylko o naturalny talent!
Na dodatek Martyna wciąż się nie odzywała...
Ciężkie jest życie skoczka.

SONDA

Co bedzie dolegalo Andresowi? zaburzenia sluchu hemoroidy problemy ze strony ukladu pokarmowego kac migrena ospa wietrzna Zobacz wyniki